Sana uzanıyorum ey yar
Yaşlı gözlerimin buğusundan
Sana susamışım
Matemli bir gecenin ardında
Şimdi bu kendin ala şafağından
Bir gemidir kalkıyor
Masmavi gözlerinin kıyısından
Şiddeti belli belirsiz
Depremler içindeyim
Her yanım yıkık dökük
Sensizlik korkusu
Nuh’un tufanıdır
Karabasan düşlerimde
Şimdi daralan ruhumun
Sancıyan yanlarından
Bir çığlık kopuyor
Sana koşuyorum ey yar
Hayatın çıkmaz sokaklarında
Sana ağlıyor
Bu dağ, bu vadi, bu ırmak
Ben sana ağlıyorum
Duy sesimi
Seni soruyorum ey yar
Gelip geçen martı sürülerinden
Senden haber getirmiyor
Hiç bir ses, hiç bir çığlık
Hiç bir ışık
Aydınlatmıyor dünyamı
Seni bekliyorum
Mor ötesi sevdalarda
Kayıt Tarihi : 20.8.2005 10:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!