bir şeyleri yanlış yapıyorum hayat denilen bu döngüde
doluları boşlara dolduruyorum
elde var yine boşlar
mevsimleri sayıyorum hep bahar eksik çıkıyor
yaşanmadan atlanılmışlar
uyduruk bezler bağlıyorum dileklerime
küçük avuçlarıma sıkıştırıyorum dualarımı
zamanı şaşırıp erken açan çiçeklerle yiyorum doluyu
küçük kızın unuttuğu salıncakta sallanırken
içimden yanıyorum ayazlarda
vakitli vakitsiz seni arıyorum sesini duymak için
dilimi ısırıyorum sevdiğimi söylememek için sana
yastığımı bastırıyorum bağrıma sen gibi
nefeslerini içime çekiyorum
kelimelerini
diniyor sesin
giriyorum yine gecenin yalnızlığına
**********
isteklerim şimdi öksüz kalmış yakamozlar gibi
küçük avuçlarımdan akarlar
ağlayan bir çift göz gecenin karanlığına parlar
kalbim sökülür gider teğelinden
senin eşiğine gelip çarpar
denizin sesi duyulur uzaklardan martı alfabesinde
bizim şarkımızın düetini yapar
üç beş nota sesi kaçar portreden yerini alır
sahildeki banklarda eser
altında bir kedi / gecelik yuvasında ısınmaya çalışırken
yalılar uyur
yıldızlar uyur
deniz uyur
sen uyursun
uykusuz gözlerime düşer hayalin
kalbim çarpmaz
bedenimden çok uzaklarda beni terk etmiş
eşiğinde bekler…
kilidi kırılır dudaklarımın
biri fısıldar sanki
kimse duymaz
‘’seni seviyorum’’
12/03/2007
tarih: az önce
Ayten KarakaşKayıt Tarihi : 11.3.2007 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
başka işim yok mu benim :))
merhaba dost seni grubumuza davet ediyorum katılımın onur verecek
grubun adı- Çiniler diyarı KÜTAHYA
TÜM YORUMLAR (4)