Sana huzur yok! Şiiri - Halil İbrahim Al ...

Saflığıma sayma, gözümde halâ,
Unutmam kahrını, bir tek buseni.
Düşersin dilimden ölsen ne alâ,
Huzurun eline bırakmam seni.

Kor nefesim yakar nereye gitsen,
Kar gibi eriyip, tükenip bitsen.
Pişmanım diyerek yeminler etsen,
Huzurun eline bırakmam seni.

Ay gibi güneş de kıssa ışığı,
Olamam bir daha zalim aşığı!
Ey lütuf bezgini, heves uşağı;
Huzurun eline bırakmam seni.

Gam olur dolarım hücrelerine,
Ahım hançerleşip iner derine.
Katili affedip senin yerine,
Huzurun eline bırakmam seni.

Tutunsan bir dala ayazım iner!
Üstüne başına endişe siner.
Ne yaran kapanır, ne acın diner,
Huzurun eline bırakmam seni.

Ben de uykusuzum, gözünde diken!
Bil ki yaşlar olur dolup biriken.
Bensiz gecelerde şafak sökerken,
Huzurun eline bırakmam seni.

Anlarsın, edilen kalmazmış yana!
Sanırdın felek de hep senden yana!
Ben burda, sen orda hep yana yana,
Huzurun eline bırakmam seni.