Sana git diyemiyorum Şiiri - Nihat Görmez

Daha seni doyunca srevmedim
Okşamadım saçlarını
Yüzünü avuçlarımın içi,ne alıp
bakmadım bal rengi gözlerine
Daha bir çiçek takmadım
Yanağondan öpmedim daha
Koklamadım bir nefes,nefesinden
Koynuma alıp doyunca yatmadım
Sarılmadım daha
Sana git diyemiyorum
Her yağmurda seni bekledim
Ve her kar yağdığında palandökene
Sokakları kapladığında diz boyu
Meyhaneden her çıkışımda ve
Çilingir soframı kurduğumda
Her sabah uyandığımda seni bekledim
Her otobüse bindiğimde
Ve indiğimde o son durakta
Zalim damlalar yontulmuş taşlar gibi,
Gözlerimden yuvarlandığında
Ahüzar kaldım sesine
Bakmak için bir resmin bile yoktu elimde
Geceler azap dolu yıllara döndüğünde
Kapattım kulaklarımı bütün seslere
Ve gözlerimi bütün ışıklara
Yalnız seni bekliyordum
Sana git diyemiyorum
Sana git diyemiyorum