Bir de düşünüp hayal etmeli
Hayata durup bir bakmalı
Ufkumuza dem vuran dua ile
Farklı olur mu diye
Bakmalı ilahi örtü Aşk’ına
Ayrılık vakti gelince başa
Sararmadan dökülen yapraklar gibi
Arkadaşlıkları birer birer
Diktiğimiz fidanların, köklerinde sakladık.
O fidanlar ağaç oldu, dal oldu
Aylar yıllar geçti düşünceler bitmeden
Boğdun beni susuz susuz,
Nefesimi kestin yavaş yavaş
Hayallerimi çaldın acıta acıta
Arkamı dönmeme fırsat bile vermeden
Hem yüzüm gülmeden
Hem de gözyaşlarım kurumadan
Bugün de böyleyim işte
Naif gözlerle bakarım
Bir sağa bir sola
Sırf görmek isdediklerimi
Görmüşçesine
Tıpkı çöldeki bir serap gibi
Buğulu bir camın ardında
Şairden dökülecek sözcükler
Şimdi seni bekler
Çayın demini almasını beklerim
Gökyüzü hüzünlü ve kara
İçini dökmek ister gibi
Tüm yaşanmışlıklar ona öğretir bir şeyler
Kimini derinden etkiler
Kimini de teğet geçer
Kimisi de öylesine gelip geçer
Hayatı da insanı anlamakta zordur
Yeni bir gün başlıyor
Sanki yeni şeyler olacakmış gibi…
Ve gün sonu geldiğinde
Dünden bir farkı yokmuş gibi…
Geçip gidiyor her zaman ki
Günler ve dünler gibi…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!