Sayınların en sayını, bir sayın büyük
"Güzel şeyler olacak" buyurdular
Gülerek ve ellerini oğuşturarak
Aman dikkat, yirmi yaş grubu gençler
Subaylar, astsubaylar, erbaş ve erler
Bekçiler, polisler, komiserler
Bu güzel ülkede devler yaşardı
Kafalar aydınlık. Kalpler coşardı
Güneşe varmaya bir adım vardı
Birden sarpa sardı yolumuz bizim
Onbir milyon idik, yetmişbir olduk
Bu dünyada yaşamalısın ne varsa
Ötelerde değil
Ağaçlar dikmelisin yeşil gölgeli
Ne dallarında topraklar
Ne köklerinde yapraklar olsun
Ala sulu meyveler versinler
Sen ve ben
İkimiz
Isırılmış birer elma gibiyiz
Yarılarımızı el yemiş
artık ne giden dönüyor yerine
Ne de kalan uyuyor birbirine
Yenişehir'de bir akşam üstü
Havada sarı yapraklar
Ve dudaklarımda o şarkı
Bu şehirde ne beklediğim biri
Ne de bir yolumu gözleyenim var
Hayalim dört mevsim gerilerde
Yaşama eşit başlamadık
En amansız koşulara katıldık
Elsiz, ayaksız gecelerde
Bütün kardeşlerimizi geçtik
İpi biz göğüsledik
'Günaydın' dedik alnımıza doğan güneşe
Öyle bir çocuk oyunu yazmalıyım ki
Oynayan da, seyreden de eğlenmeliydi
Ya da hüseyni'den bir türkü yakmalıydım
Ayrılıklar ve özlemler üstüne
Yıllarca çalınıp, söylenmeliydi
(evliliğimizin 50.yılı akşamında)
Bu akşam elli yılı geride bıraktık
Ömrümüzden alınan değil, ömrümüze katılan
Bir bardak su, bir dilim ekmek gibi paylaştığımız
Birlikte yaşayıp, birlikte yaşlandığımız
Biz seni sevmeyi beceremedik
Uğruna ölmek bir
Şiirler söyleyip, türküler yakmak iki
Yeter mi yetmez mi bilmem
Yetmedi
Yetseydi bir uçak uçardı göklerimizde
Yaşam, bir yarışta verilen en değerli ödüldü
Ölümse, yokluk bahçesinde açan bir sarı güldü
Bir gün kara bulutlar kaynadı, kara yüreklerden
Pınarlar kurudu, güller soldu ve güvercin öldü...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!