Çok sevdiğim adını hatırlamadığım
Bir hayalsin, işin korkuncu,
Evimden adımımı attığım an
Seni görebilecek miyim?
Yoksa seninle karşılaşmak için
Dünyanın bir ucuna mı gitmem lazım
Aşktan yana şansım yok ki,
Hangi dalı tutsam elimde kalıyor
Kalbim boş aşka susamışım,
Gerçek sevgiyi buldum derken kapanıyor.
Derler ya güvendiğim dağlara kar yağdı,
Traşlı yüzümü sıvazladı
Sırtını dikleştirdi
Nefesini denetim altına aldı
Gözleri gözlerime yılan gibi bakıyordu.
Dudak uçları sanki depremin habercisiydi
Seni düşünüyorum, sesini,
İkisini bağdaştırıyorum
Kelimelerin ahengine şahit oluyorum
Hiç görmediğim dudaklarında
Anlamlar yüklüyorum bakışlarına
Öpüyorum fotoğrafını,
Yedi renk Gök kuşağı arasında,
Serap misali resmin çerçevelenmiş,
Rengarenk renklerle tacın olmuş,
Gök kuşağı sana çok yakışmış.
Sen o olmasa da zaten güzelsin,
Gece karanlık
Karanlığın içinde bir başıma kaldım
Özlem oldu, sevdam.
Suların senin mavi kadın
Mavilerinle arıttım sevdamı
Ben çok fena bir hata yaptım
Senin o kocaman kalbin var ya
Her şeyimle beni içine alan
İşte ona sığınmak istiyorum
Senin anlayışına sığınmak istiyorum.
Artık elimde, avucumda
Ne gücüm kaldı ne inatçı halim
Hepsini seninle beraber yolladım
İlk zamanlarda
Emanet olarak yolladığımı sanmıştım
Öyle değilmiş meğer.
Baharın müjdeleyicisi rengarenk,
Uçarsın sen özgürce Kelebek
Uç bakalım nerelere konacaksın,
Neler ne manzaralar göreceksin.
-Ben kısa ömürlü bir Kelebek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!