Günün sonunda bir peki aldım
peki sen haklısın
ben şaşırdım, sen çok iyisin
yalnız itiraf etmeliyim
peki sen cansın canımsın.
Tesadüfen gördüğüm,
Büyülenmiş gibi seyrediyordum
Birden döndü göz göze geldik,
Kocaman kahverengi gözleriyle,
İlk orada tanıştım
Gözlerin ne kadar önemli,
Parmağımı ıslatıp
Çevirdim sayfaları,
Her satırda sen vardın
Bir damla süzüldü yanağımdan
Deftere düştü damla.
Yaralarımda saklıyorum seni
Unutur gibi olunca kanatıyor,
Hasret gideriyorum, zaman kapatıyor,
Ben kanatıyorum ha bire
Gündüz faltaşı gibi
Gözlerle düşüyorum izlerinin peşine
Bırakıp gidiyorsun usulcacık
Bak kapattım görmeyeyim diye gidişini
Sanma ki uykudayım
Bilemediğin bir çok şey gibi.
Gecelerin koynunda nasıl sabahladığımı
Birini özlemek bir kader değildir
Ama sevmek bir kaderdir
Seni sevmeseydim,
Yalnızlığıma mutlu
Bir hayat yaşatacaktım belki de
İnsan sevdikçe
Her gülüşünde tekrar âşık oldum sana,
Daha çok tutundum aşka
Nereden bilebilirdim ki gülmeyi keseceğini,
Bizi bitireceğini?
Belki mükemmel değildim ama düzeltebilirdin
Son olacak bu ama son şiirim, son olacak,
Sen hiç aşık oldun mu?
Yüreğinin acıdığını,
Sökercesine kanadığını,
Şafak abla hiç gördün mü?
Bırak kanasın, ben ağlayayım,
Bak şu Yıldız şahidim olsun,
Onun yanındaki o Yıldız da,
Hatta bak karşısındaki Ay da,
Balkonda sen, ben varız,
Ayaklarına başımı koymuş, uzanmış,
Biricik sultanım duvarlar da,
Karşında ne kadar paramparça olsam da,
Seni asla affedemeyeceğimi bilsem de,
Hep rüyama bekledim seni
Sesin ve cümlelerin delik deşik ediyordu
Çünkü kalbimi güzeller güzelim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!