Kendi olamadan ‘biz’e soyunanlar
‘’İpek yol’’un üzerindeki istasyonlar
Her şeye muktedir görüp kendilerini
Altın kafes içinde coşanlar…
İki pala bıyığınız olsaydı
Bir omuzdan diğerine uzansaydı
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Sadece alkışlıyorum... Çok çok güzeldi....
Boyuna-posuna, efelenmelerine değil çıkıp gideceği yere bakmak lazım kişinin..., klozet kapağı da., oturduğu tahtta altın olsa ne çıkar...
valla beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta