Kapitalizmin hareminden çıktım simdi
Bu gecede mesai bitti
Çok çalıştım
Tüketemeyeceğim kadar çok
Üstelik karnım da aç
Ne çorba istiyor canım ne börek ne poğaça
Öyle güzelsin ki
Utanıyorum sana bakarken
Her baktığımda içmediğimden utanıyorum
Utanmaya bile utanır oldum.
Uzakta olduğundan
Utanmaya korkar oldum
Yağmur iyidir
Ardından dağılır bulutlar
Yıldızlar gözükür geceleri
Caddeler temizlenir tozlardan izmaritlerden
Henüz betonlaşmayan topraklar mis kokar
Hiç susmayan şehir sakinleşir
Şu üçgen yıldızların kıyısındaki yıldız
Diğerlerinden biraz daha yalnız
Oradan da bakan var mı buraya
Yaşam var mı
Buralardan soğuk mu yoksa sıcak mı
Sizde de şiir yazarlar mı yıldızlara bakarak
Bir kadrajda duralım
Böyle iyi
Birer kadeh koyalım
Buzlu ve keskin
Saraylarla makamlarla soytarılarla
Tadımızı bozmayalım
Ne içkin vardı
Ne bir esrarın
Sigara bile içemedik karşılıklı
Küfür bile edemedik
Yine de sevdim seni
Üstelik kışın soğuğunda
Süt beyazı kutsadı dudaklarımı
İşte söylüyorum
Bende yok sizin korkularınız
Ahlağınız umudunuz ve günahlarınız
Gururluluğunuza geceyim ben
Kurallarınız cüzzam ve devasız bir kanser
Karanlıktasın
Karanlıkta farkedemezsin zindanını
Bir ışık yakmalısın
Fakat yetmez
Kapının ardın da daha büyük zindanlar var
Duvarları aşmalısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!