Sigaradan duman
Ömürden zaman harcıyorum
Bir bira yeterli gelmiyor ayılmaya
Düşler ise cinayetlere
En çok da kendimi boğazlamak
Damardan
Sayın hanımefendi
Çok ileri gittiniz
Öyle anarşist anarşist
Dolaşamazsınız rüyalarımda
Alice harikalar diyarında değilsiniz
Tekin değil bu caddeler
Kafamda kaç galaksi kurdun
Hala yeni Novalarla çoğalıyorsun
Her gezegenin hayat dolu
Üstelik ne bir kural var ne bir günah
Nasılsa ürkütüyorsun
Bir çiçek oluyorsun bir silah
bir pencere açtık
bahardı
çiçekler vardı
dallarda kuşlar ötüşüyorlardı
öpüştük
aynı pencereye güz vurdu
Dün gece intihar ediyordum yine
Üstelik gün ortasıydı
Epey sinirlenmiştim
Bir anda bir kadın oldu yerimde
Trabzanlara yaklaşıp o kadını seyrettim
O da atlayamadı
Elimden geleni anlayacak yoktu
Çektim elimi
Yatağıma uzanıp
Yeniden yeniden tasarladım cinayet düşlerimi
Ölmesi gereken bir o kadar daha çoktu
Yine kafam yok
Kafam nerede
Nereye demir atmış
Sadece zincirlerim kaldı
Kafam yok
Ziyanı yok
Bak bir daha seslendi
Efendim
....
O ki susacaktın neden seslendin
Konuşmadık gitti..
Acaba diyorum
Keskin bir soğuk var
Gecenin ortası
Kim bilir kimler uykusuz
Kimisi mapusta ayakta
Elleri arkada
Dönüyor hüküm voltası
Koşturup duruyorum
Yakından bakınca bir telaş
Derinden bakınca hepsi boş
Biraz daha bekliyorum delirmek için
Henüz yaşım genç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!