Yaşamak direnmektir
Kendin olabilmek için direnmek
Onca savaş atıkları arasından
Saplantılardan ve önyargılardan
Giydirilmiş fikir kalıplarından sıyrılabilmektir
Evrimleşmek için direnmektir yaşamak
Doğum günü
Ne karar tuhaf
Hiç hatırlamadığım bir günü kutlamak
Üstelik tüm başarı annelere aitken
Ah şu astronomi
Sana en ufak bir şey yeter
Ben hiç bir şeysiz yetiniyorum
Yaklaştıkça bana
Hiç bir şey istemiyorsun
Hiç bir şeysizlik yetmiyor
Mutsuzsun
Duru kuyu sakinleri
Ne bir idealleri var
Ne de umutları
Ne yazın sıcağı
Ne soğuğu kışın
Bu gerçek bir devrim
Düşün ki deprem oldu
Dur dedin durmadı
Her yer yıkıldı
Düşün ki volkan patladı
Sön dedin sönmedi
Kül oldu evler yandı
Bir şeyler var orda
Tanımlanamayan cisimler
Algı dışı renkler
Atomlar ve boşluklar
Çizgiler
Beni de düşün
Koy kendini benim yerime
Öyle düşün
Koyunca kendini benim yerime
Benim gibi düşün
Kendin gibi düşünme
Bir yıl mı aldım Eylül'den
Bir yıl mı verdim ömrümden
Ormanda bir ağaç devrilmiş
Bir tohum patlamış
Kim görmüş kim duymuş
Gece kapatır gözlerini
Aydınlıkları düşünürüm
Nerde nasıl başlasam
Kime sorsam nasıl gitsem
Yavaş yavaş alışırım
Adımı adımlarım büyütür
Gecenin kaçı olmuş
Kalkmış çay istiyorsun
Tamam demliyorum
Ama bak bu son olsun
Her gece içip içip sızıyorsun
Anlayamıyorum seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!