Salih Şanlı Şiirleri - Şair Salih Şanlı

TÂCINI

Gördüm güzel İstanbul’un nûrlar saçan ser-tâcını
Al lâle nûrdan lâle sevdâ nûru süsler tâcını

Parlıyor çehrende cânâ merhamet şefkat tebessüm
Tâ ezelden sende balkır nûr saçan fıtrat tebessüm

Arş-ı âlâdan inen bir sofradır sonsuz sevinçtir
Cennetin lezzetlerinden âh ne hoş bir tat tebessüm

Erguvân açsın bahar coşsun gönüller şâd olur
En güzel demdir bu dem her yerde cânân yâd olur
Sevdiğim çıksın tebessüm eylesin âlemlere
Şehr-i İstanbul sevinçten sevgiden âbâd olur

Tebliğ Gayreti

Gönlün yücelerden toprağa dokunuşu var
Yeryüzünü çiçeğe boğan o konuşu var

Bir kelebeğin bir çiçeğe konuşu sanki

Temizliği

Tertemiz bir sevgidir gönlün aşkı, sevdâsı
Sudan berrak, ışıktan arı, sevgi sadâsı

Sabah güneşini aşkla uyandıran çağrı

Temiz Pâk

İlk yaz müjdecisi yağmurlar gibi yumuşak
Bulutlardan süzülen damlalarca temiz pâk

Billûr çiy tânesi parlar gönül sabahında

Tertemiz Aşkıyla

Her sevdim diyene inanma sınanınca gör
Zorluklar îmân tahtasına dayanınca gör

Gönül yolcusu için sevgi, aşk, îmân birdir

Tertemiz sînen parıldar bembeyazdır kar gibi
Saf ışıktır gül tenin miskler kokar gülzâr gibi

Râyihân cennet yapar dünyâyı göklerden yağar
Şübhesiz her gülde her yaprakta ıtrın var gibi

Allâh aşkıyla toprak, suyla selle yoğrulur
Altüst olur yellerle, tozar tozar savrulur

Şekil şekil yapılır, ayna gibi sırlanır
Ateşlere girer de pişer pişer kavrulur

Uğraşı

Boşa gitmez dökülen bu ter, bu zor uğraşı
Parçalanmış sînelere saçılan gözyaşı

Sevgi, gönlün Sevgiliyle neş'elenen toyu