İnsanlık Ufkunda
Dünyâ semâsında parladı gönül sevgiyle
İnsanlık ufkunda açıldı gül gül sevgiyle
İnsanoğlunun sînesine yerleştirildi
İşâretli Atlarla Gelen Melekler Ordusu
Kararmış gözlere saçılan bu bir avuç kum
Kararmış yüzleri yutan şimşek yüklü hortum
Nûrdan atlar kişner içinde, ala, kır, doru
Gönül
/Işıl Işıl
Tâze yağmış kar temizliğiyle ışıl ışıl
Gökten yere inen yıldızlarca pırıl pırıl
Kalblerdeki nûr, sevgili Hak rehberimiz
Başlardaki tâc, Arş'a çıkan Serverimiz
Sevgiyle selâm gönlüne sîmâna senin
Ey Sevgili, aşkınla coşar kalblerimiz
Ey Nurlu Nebî, aşk dolu kalblerdeki sır
Aşklar sana, göklerce selâmlar sanadır
Sevginle bulur Hakkı, erişmek dileyen
Aşk ehli, o saf aşk ile Mevlâ'ya varır
Kavuşmak Sevinci Gazeli
Kavuşmak sevinci sarıverdi gönlü tül tül
Vuslat bahçesinde açıldı gonceler gül gül
Ayrı gayrılık, uzaklık yandı gürül gürül
Kelâmullah
O, gerçek aşka, Yüce Sevgiliye alışık
Dudağından dökülen söz budur ışık ışık
Kurtuluşu sevgide arayanlara haber
Kelîmullah
Hani bir nilüferin süzülüşü vardır ya
Bir yürekten buzların çözülüşü vardır ya
Hani bir nilüfer gülümser ya sevenlere
Küheylân Gazeli
Apak nurdan küheylân, güneş gibi parlak ay
Gidişi nazlı ceylân, âhû gözlü güzel tay
Kıvılcımlar saçarak yeter bütün meydâna
Kurbân - Zebîhullâh
Bilir misin ey can, nedendir dostun yanışı ?
Bilir misin yoktur âşığın aşka kanışı ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!