Anadolu’yu sulamakta şehit kanı,
Dağıyla ovasıyla kim sevmez vatanı,
Okuyup bilime koşsun kızı,kızanı,
Cehalettir yurdumun en büyük düşmanı.
Köyde şehirde cehalete savaş açtım,
İsmin hece hece mühürlendi dilimde,
Bil ki gülüşlerin bahardı bedenimde,
Anladım sadakat yazılı kaderimde,
Gidişin yağmur olup ıslandı içimde.
Aşk bahçemden uçuşunu gördüm düşümde,
Verimlidir ovası,
Şifa verir havası,
Zeybeklerin yuvası,
Herkes sever Tavas’ı.
Ünlüdür baklavası,
Yorga köyünden gurbet ele ilk ben gittim,
Her nefeste yalnızlığı içime çektim,
Hayat okulunda yaşantımı eğittim,
Vazgeçmedim dost bahçesine umut ektim.
Issız gecelerde köyüm burnumda tüter,
Elimi elinin üstüne koydum,
Çaresizliği gözyaşımla boğdum,
Bütün umutlara seferber oldum,
Özledim babam,hasretinle doldum.
Anladım hayatın bitişindesin,
Vatandır kurumuş canlara can katan,
Bayraktır dertli gönülleri rahatlatan,
Tarihtir birlik ve beraberliği anlatan,
Şehittir onlar,sımsıcak altında yatan.
Ovandan,dağından hep bereket akarsın,
Vatanımda esir gibi yaşamayı değil,
Kabuğuna çekilmiş korkak gibi değil,
Mazlumları şerefsizce ezerek değil,
Vatansever olarak yaşamak istiyorum.
Yaşamak diyorlar,rezaletin,zorbalığın adını,
Bu dünya da kader trenine bindik,
Çocukluğumuzda saf, tertemizdik,
Merdivenleri çıkarken sevindik,
Sevda ararken dosta gönül verdik.
Damla damla susuz bahçeye girdik,
Sabrederek yokluk deryasından çıkmışsın,
Heyecanla zenginliğe yelken açmışsın,
Giderayak gurbet meşalesi yakmışsın,
Küçüktüm kıymetini bilemedim babam.
Veda etmeden habersiz gurbete gittin,
İlim sevdasıyla gurbet ele savruldum,
Almanya’da görev aşkıyla kavruldum,
Sabırla eğitim kazanında yoğruldum,
Eğitimci dostlarla gezerken duruldum.
Sevgi yüküyle lapa lapa kar yağıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!