I
sonsuzluğun boşluğuna
saldım yüreğimi...
varsın gezsin kendince
şu hayat yokuşunda.
belki bulur bir köşede
kıvranan umutları.
belki kaçar görünce,
riyakarlık dumanını.
II
eller kalem tutmaz oldu,
diller sustu... acı, bir dağ.
bükülü kaldı boyun,
vefa nereye kadar...
III
kor...elde tutulur mu
buz...yangında erimez mi
gözyaşı...güneşte kurur mu
acı... ölünce biter mi
IV
şiir değil,bir yangın bu
dostluğun ölümü bu.
sonsuz bir boşluğa bakıp
kör yıldızı görmektir bu.
8.8.2006
http://www.blogcu.com/seraphoca/
BU
DOSTLUKTU
UMDUĞUM.
Kayıt Tarihi : 8.9.2006 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yiğidin harman olduğu bir yer varmış, harman savrulmuş... yiğit kalmamış.
YANSITMIŞINIZ HAYIRLI ÖMÜRLER
YÜREYINIZE SALIK
Müzik de harika...
Sevgili Kardeşim Sayın : Serap Hoca
İçten gelen gelen duyguların mısralara duygulu ve etkili bir şekilde aktarılması ile beğenerek ve saygı duyarak okuduğum Çok Güzel Bir şiir olmuş.
Kardeşimin sayfasına Başarılarının devamı dileği ile; Sevgi ve hürmetlerimi getirdim. Lütfen kabul buyurunuz.
Şiirdeki ustalığınıza takdirlerimi; Tekirdağdan Tam Puan göndererek iletiyorum.
Şiir ve hayat yolunuzun açık ve engelsiz olmasını diliyorum.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (10)