İlk kıvılcım Şiiri - İlyas Kaplan

gönlüm ince bir tebessüm bir gölgeliğe hasret
çorak arazinin tozuna bulandığım zamanlardan
bana terkedilmiş bir şehir miras
her yanı sessiz ve ıssız

yaşamak diye içimin sokaklarına savrulur
kendi caddelerinin eşkıyası olduğum yalnızlık

en cahil duygularım acı sularda boğulmuş
elimden zorla alınmış sevdalarım
yepyeni kabuslar kanatır yaraları
zamansız uyanırlar
yıkılır çocukluğum kadar adem hayallerim

hikeyenin en trajik yerinde çatılır iki saç teli
kızıl kor güneş vurulur önce
buzlu zeminlerde eritilir heyecanlar
yasaklı kentin mahkumiyeti biter
ve sonra sessizliğe bürünür zaman

içimdeki yanardağdan
ankanın kanatlarına düşer ilk kıvılcım
alevlenen ufuklardan hep lavlar dökülür
sonsuzluğa uçup gider masal perisi

redfer