Saklı Kent Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

Saklı bir kentte oturuyorsun
Hangi yoldan gidersem gideyim
Sana çıkarmıyor
Yol dediğin ne ki bitmiyor
Lakin yürümeden bir yere varılmıyor
Hareket bu küre üzerinde
Nereye gidersen git aynı yere çıkıyor sonuçta
Sonucun adı ne olursa olsun
Hayat gibidir küre üzerinde yuvarlanmak
Yol almak

Yoksun
Varsın
Yoksun yani

Binlerce kelleye hükmetmiş sultanlar hani
Ya da bilinmeyen
Bilinmez
Yoksul Mehmet efendi hani

Bu manayı anlamayan için
Ne trajikomiktir yaşamın felsefesi
Kim kimin efendisi
Kim kimin kölesi

Ben o saklı kenti bulacağım bir gün
Belki öldüğüm gün
Belki yaşarken
Bir düğün içerisindeyken
Aniden
Yol haritalarını getirecekler
Yüreğime sular serpecekler
Temiz bir hava
Bereketli bir toprak üzerinde kurulmuş
O saklı kente beni götürecekler

Bakalım kimler orada olacak
Veya kimler orada
Beni bekliyor

Keşke seni görsem