Saklı Bahçe Şiiri - Canan Palabıyık

Anlatırdı büyük annem eskiden çok eskiden,
Saklı bahçe diye bir yerden,
Ölümsüz aşkların çiçek açtığı,
…………..sevdaların baki kaldığı.

Aradan uzun yıllar geçti,
Unuttum büyük annemin hikayesini,
Avuç içi gibi dünyada az gittim,
Uz gittim, dere tepe düz gittim,
Dönüp baktım bir de ardıma,
Çöller gibi o ıssız yalnızlığıma,
Rüzgarlar amaçsızca savrulmakta.

Derken bir kış günü bir yıldırım çarptı kalbimi,
“Ben aşkım, benden kork” dedi,
Kahkahalarla güldüm alaya aldım,
Aşk sözcüğünü ağzıma bile almazdım.

…………………………….kızdı,
Kalbime tekrar sapladı ateşten elini,
Nefesim kesildi ölüyorum sandım,
……………………….aşkla tanıştım.

(Eylül 2004 / İstanbul)