Para benden uzak
ihtiyaçlar canıma yetiyor
ağırlar beynimi ağrı
Tanırdım hayatı-dostum du huzur
üzgündü mutluluk
Namusla para arasına girdi cilvenaz
ağrılar başladı tanıdığım sağlamlar da
yine tanıdığım çürüklerde
çürükler üzgün
sağlam üzgün
cilvenaz mı? o hepten üzgün makyajsız.
Uyanmak isterdi emek
birileri üstüne tül örter
ninni çekerdi emeğe
uykumuzu çaldılar.
Emin değil di beyin ve yürek
lüzumsuzluk yerine konulmaz dı bütün ihtimamlar ve azim
Durum sanıldığından karışıktı
çıkmaz sokaklara saptırıldı özen ve gayret
Beklerdi insanlardan bir kaçı
özgür olmayı,katlanmayı
kendilerine el uzatılmasını beklerdi
İnsanlar beklerdi tembelce..
Bu insanlar yetkin kişilerdi
dolu kişilerdi uzmanlaşmış
cesur kişilerdi; onaya ve sonuca müdahale edebilecek ti.!
Sindiler-satın alındılar
görünenmiy di,gerçekmiydi yaşam?
Arabın derdi kırmızı papuçmuş.
Bedduaya kaldı iş
beddua aşkı rezil etti
emeği rezil etti
Kırıntı bile olmadı açlığa
zamana böldü-vadesini uzattı beddua
Kayıt Tarihi : 2.11.2008 20:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!