Saklambaç Kadın Şiiri - Mehmet Necip Özmen

yaprağında yeşilin
kızılında dökülgen sarı
coşkusu ve hüznü aşkın
ikisi de iki baharın
yaz aşkını saymalı mı
bilmem saymamalı mı
ola ki kış sarmalı ola
kök salanı
aşkın aslı

kaçıyorsun nesirlerimden
gizleniyorsun
durusun duruluğunda suyun
duru da olsan bulunmuyorsun
çaresizlik tükenir mi şiirlerde
yoklarda olman ne umurum
seni
şiirlerimde yakalıyorum

bulanır ortalık
tozlaşır çiçekten bala
avlanma zamanıdır deyip de
yakalıyorum bulandırıp
akıl yürekte kişner
ustalık
bulanıkta avlanandır

seni gidi aşkın tanığı seni
sana ne söylemeli
kaskatı gördüklerimin
görmez körlüğündeyim öyle mi
tut elimi
bak gözlerime
ve inan
hem av hem avcı olur mu hiç insan
isteğince saklan
açıktasın
ve aşıktasın gizlendiğin kadar
.
saklambaç kadın

21 eylül 2007-Denizli