Sakin şehirler Şiiri - İbrahim Halil Özd ...

Sakin Şehirler
Bu çağ bu zaman ne değişiktir
Gökyüzünde bulutlar bile uydurmuş kendini değişikliğe
İlkbahar aylarında masmaviyken
Kararmış gökyüzü sağanaklar
Sakin her yer, herkes
Sakin şehirler
Bu sakinlik hayra değildir alamet
Çocuklar açken, gençler mutsuzken
Yuvalar yıkılırken, yetimlerin hakkı yenmişken
Şehirler nasıl sakin kalınır ki
Gökyüzüne sakin demiştim oysa meğer o bizlerin yerine kızgınlığını yüzünü karartarak gösteriyormuş
Sakin şehirler
aciz şehirler
korkak şehirler
hepsi aynı manaya yürür
Sokak lambaları altında akşam yemeği yiyenler
Bu ne haldir demeyenlerin yaşadığı şehirler
Sakin olur mu?
Sakin ama şehirler
Çünkü hepsi ferdiler
Kendi dertlerindeler
Oysa başkalarına çiçek açmayan
Kendine diken olmaktan başka işe yaramaz
Rekor verdiler
Neymiş sakin şehirler
Ortadoğu'da, Yeryüzünde çocuklar öldüler
Nasıl olurda şehirler hala sakinler
Hiç mi içlerinde yeşermedi kötülüğe karşı kin
Dokunma bana git kime sinersen sin dercesine
Kapatmışlar kulaklarını
Bandajlamışlar gözlerini sakin şehirler
Aynen
sakin şehirler
Sükunet içinde ölenleri, aç uyuyanları seyretmişler
Kalabalık ama sakin şehirler
Çünkü hepsi kendi derdindeler
Oysa başkasının derdine dertlenmeyen
Nasıl olurda dertlerinden arınabilirler
Neyse
isim vermişler
sakin şehirler
Uyusunlar
Büyüsünler
Yesinler
Kültürlendik deyip okusunlar
Ama kötülüklere karşı
Garipliklere karşı sakin şehirler.
Unutmasınlar
Sakince yok olup gidecekler
Ne büyük acı bir yok oluş olur bu
değil mi!
Adı üzerinde sakin şehirler
Şehrin sakinleri
Sükunet içinde ölmeyi beklesinler
Başkasının ölümü, zalimin zülmü
Açların karnı, yetimlerin başı
Annelerin sofrasındaki aşı
Bilmeyen, sakin kalan
Sakince yok olup gidecektir
Sakin şehirlerin sakinleri