Sakin Karakaş Şiirleri - Şair Sakin Karakaş

Dost yanmalı dostlarının narına.
Yüzü gülen dostlarıma günaydın.
Dünya yalan elbet kalmaz yarına.
Dostu bilen dostlarıma günaydın.

Hep günaydın olsun ki; çocuklara.

Günaydın sabaha
Günaydın güneşe ve aya
Günaydın...
Eşe ve dosta
Günaydın yağan yağmura
Günaydın esen yele

Gün; yağmura uyandı.
Yağmur...
Çisil çisil vurdu eşikten.
Yağmurun sesi
Ve cama tıklayan bereketli nağmesi Yeni gün ağarmayı bekliyorken.
Su birikintileri akar;

Her an musluk başı yirmi saniye.
Dostlarım hayatımız oldu covit.
Sıvı sabun hijyen diye diye.
Dostlarım hayatımız oldu covit.

Zaten yıkardık ya günde beş vakit.

Bir oradan bir buradan alırsın.
Çalacak söz kalmadı mı hayrola.
Ters yapıp şair pozunda kalırsın.
Çırpacak söz kalmadı mı hayrola?

Daha çok ta Karakoç’tan çalmışsın.

Bir yaprak daha düştü ya dalından.
Baştan başa rengi solmuş sararmış.
Mevtâ gidiyor, tutmuşlar salından.
Sırattan geçmek için yol ararmış.

Her başlangıcın mutlak bir sonu var.

Horasan'dan ilmiyle çıktı yola.
Huu dedi Hazreti Pir Koyunbaba
Kerbela'da hak için verdi mola.
Yaa dedi Hazreti Pir Koyunbaba.

Allah hu Allah; Kabe'ye varınca.

Bu yalan dünyadan gerçeğe doğru yürü
Hoşgörünün gerçeği Azrail 'e hoşgörü

Benim Sevgili Yurdum.
Ilgaz Dağlarında Bir Pınar Başında
Sevdalar İçtim Senden Yudum Yudum.

BİR Bulut Süzüldü,
Kızılırmak Boylarından

Ağrı dağı kadar ağırdır başım.
Düşünür, durur öyle konuşurum.
Ömür tükendi atmış oldu yaşım.
İnsanlık, kardeşlik nedir korurum.

Bin düşün bir konuş der Türk töresi.