Sakin Karakaş Şiirleri - Şair Sakin Karakaş

Kıvrım kıvrım yollar aştım çıktım yazıya.
Ufuk gülümsedi Gölyazı’dan geçerken.
Mırıldandım elyazıya ve elyazıya
Yağmur çiseledi Gölyazı’ dan geçerken.

Ruhuma dokundu toprağın mis kokusu.

Anadolu bin bir yatır
Gönül gözü bir deryadır.
Bana Yunus hatırlatır
Gönül gözü bir deryadır.

Allah aşkı yoksa görmez

Trabzon Dağlarında Bülbül öter.
Gönül harı, yürek yakar  gam verir.
Vatan aşkıyla güle figan eyler.
Yürek yanar, Eren şehit can verir.

Maçka'dan ezan sesi duyulunca

Dünyalar, deryalar senin olsa da.
Mutluluk istersen gönül incitme
Mal, mülk el kiridir; her gün dolsa da
Bereket istersen gönül incitme.

Gönül incitme ki; dua alasın.

Adını ta ezelden Kerem koymuş.
Gönül aşkı ister, kalem de yazar.
Kerem ki; Aslı’sına gönlün koymuş.
Gönül meşki ister, kalem de yazar.

İtirazı yoktur aşkın sözüne.

Heyhat! düzen bozuldu, şöyle bir bak derinden.
Çıbanlar deşildi; irin akar her yerinden

An be an dedikodu, fitne, yalan ve riya
Kul hakkı yemezdik; zekat verirdik güya.

Yediğini içtiğini paylaşma.
Yiyen var yiyemeyen a görgüsüz.
Özçekimler yapıp durup; oynatma.
Gezen var gezemeyen be görgüsüz.

Yaptığın müslümanlıkta yeri yok.

GÖZLERİN

Gözlerin karası gönül çalıyor
Dünyayı aleme bedel gözlerin.
Derinden bakınca aklım alıyor

Ne zaman ki huzur bana
Gözlerine bakıyorum.
Aşkım Gönlüm senden yana
Gözlerine bakıyorum.

Gönül çalar gözler karası

Bir tanem ...
El ele tutuşup
Bin bir emekle
Bir Hıdırellez günü
Birlikte diktiğimiz gül ağacının
Yanında beni bekle.