Şakaya Gelmez Şiiri - Hanifi Kara

ŞAKAYA GELMEZ

Ne ileri gider ne geri kalır
Eceli gelmeden hiç kimse ölmez.
Hani peygamberler, nerde velîler?
Bu dünya fânidir kimseye kalmaz.

Kimisi eşinden, dostundan kaçar
Kimisi Kevser’den, Zemzem’den içer
Ne bülbüller öter ne güller açar
Vakti gelmeyince çiçekler solmaz.

Zevke, eğlenceye ne olur dalma!
Nefsine hâkim ol, boş yere yelme
Sakın ha bir hükmün, hafife alma
Dînin emirleri şakaya gelmez.

Çekilmez çileler sırtına binmiş
Herkes zanneder ki dertleri dinmiş
Fakirlik, miskinlik rûhuna sinmiş
Garip, gurâbanın yüzü hiç gülmez.

O kutsal cevheri kaybetme aman
Sonra sen düşmandan dilersin emân
Kalbin tek gıdası sevgiyle, îman
Ondan mahrum gönül ne yapsan dolmaz…

15/02/’17
Hanifi KARA