Günün peşinden dönen nefesimi
Akşam çayıyla yudumluyorum
Okumakta olduğum
En Son Yürekler Ölür romanıyla birlikte.
Arada bir gelen sorulara hı hı yapıp
Dinlermiş gibi yapıp dinlemiyormuşum!
İtirazım faydasız...Oğlum devrede hemen
Söylediğim cümleyi tekrar et deyip
Test edip onaylattırıyor dinlemediğimi.
Biliyor tabii her işe şiir bulaştırdığımı.
Romanın sayfalarından fırlayıp
Göz denizimde ki limana çıkıyorum.
Gelen ilk damlaya binip
Yüreğime doğru yol alıyorum
Valizimde ki bir yığın düşünceyle.
Yüreğimin kıyısına vurup
Yine o bankta buluyorum kendimi.
Olmuyor olmuyor işte!
Taşmayı dört gözle bekleyen yüreğime
İstesem de set olamıyorum.
Kayıt Tarihi : 13.12.2013 05:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/13/sairin-nefesidir-siir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!