Sallanıyorum Boş Beşikte

Bıçak kemiğe dayandığı günden beri
Ağzımı bıçak açmıyor.
Dilimin ucuna gelip gelip giden
Sözlerimin de lisanı durdu.
Soruyorlar niye anlatmıyorsun diye?
Sırtımda yer mi kaldı ki güven diyecek onlara.

Son darbeyi yediğim günden beri
İç kanamam durmuyor.
İkide bir kan çanağına dönen
Beynimin de kalbi durdu.
Soruyorlar dönmeyecek misin diye?
Gelecek yerim mi var artık sonsuzluktan başka?

Emeklerime ihanet edildiği günden beri
Nasırlar ah e'diyor.
Her bağ bozumunda sarhoş eden
Sonbaharlar da öldü aralıkta.
Soruyorlar neyin var diye?
Hiçbir şeyim yok artık çaresizliğimden başka.

Tevafukun benliğimi sarstığı günden beri
Zincirleme kazanın uçurumundayım.
İkide bir firar etmeye yeltenen
Ruhumun da canı çıkıyor.
Soruyorlar nasıl yaşıyorsun diye?
Yaşayan ölüyüm artık boşluklarda sallanıyorum.
Sallanıyorum Boş Beşikte