Şairin Aşkı Şiiri - Duygu Dinç

Bitmiş gitmiş değil mi her şey
Hepsi teker teker yerinden oynamış
Ya güneş farkında değilmiş
Yada görmüyo ayağına yatıyomuş
Denizler de
Uçsuz bucaksız olup olmamakta kararsızmış zaten
Çok mu soğukmuş
Neden titriyormuş balıklar
Kendi kendine eziyet ediyomuş kuşlar
Seslerini duyurmaya çalışarak
Bir de ağlayarak
“Sen hiç ağlayan bülbül gördün mü? ”
Diye sormuş bemol, diyeze
Belki demiş
Sonra ağlamış
Bir varmış bir yokmuş
Ama evvel zaman hiç yokmuş ki
Kumdan kalelerim olsaydı keşke
Zor anlarımda sığınak
Koru dediğimde korusun
Başıma yıkıl dediğimde hiç durmasın
“Beni seviyor musun? ” demiş toprak suya
“Kararsızım” demiş su
Sanki karar verilecek bi bok varmış gibi
Hiç üzülmemiş toprak
Tabi yüzeysel olarak
Dalgalanmalar da sahteymiş zaten denizdeki
Şairdeki mecaz-ı mürsel yapma isteği
Bu karmaşıklık
Bu anlamsızlık
Düşünmek neden bu kadar zor
Yada
Düşünmemek neden bu kadar kolay
Peki
Bülbül gülü bu kadar severken
Gül neden nazlıymış
Nazı bırak
Sevmiyormuş
Bunu da herkes biliyormuş
Ama neden bülbülü oyalıyormuş
Neden iki üç harfi bi araya getirip
Sevmiyorum demiyomuş?
“Yok yok! ” demiş deniz
Burada paydos!
Ne zamana kadar medcezirin peşinden koşucam
Bi geliyo bi gidiyo
Bu aşka burada son! ..
Bülbülün gözler önündeki
Denizin gizli
Şairin belirsiz aşkı
Üçü de aşk
Ama hiç ortak nokta yok
Bambaşka aşklar
Bambaşka ışıklar
Bırak kaçayım ben hayat
Uygun bir yerde at beni…
Kimse görmesin, duymasın
Peki kelebek memnun muymuş
Üç günlük hayatından
Yoksa rahatlığı
Hiç insan ömrü kadar yaşamamış olmasındanmıymış
Boşver
Burada kumsal da yok zaten
Yakamozun tadı çıksın
Peki ya yağmur ne düşünüyormuş bu konuda
Yağmur kimseyi sevmiyor muymuş
Bi bülbül,deniz, şair mi kalmış?
Şairin gözleri dolmuş
Kendinden nefret etmiş
Çünkü yalan söylemiş
Denizin de bülbülün de aşkından
Parçalar taşıyomuş…
Ve en kötüsü de
En garip ve en imkansız aşk
Onunkiymiş…

04.01.05