Her dem ağlar gökteki matem yüklü bulut
İtiraz edemez, bekleyemez bir umut
Sen ıslanınca yağmur yağıyor sanırsın
Yağmur dinse, güneş açsa diye bakarsın
Halbuki bilemezsin bulut kan ağlıyor
Ki dinmez yeryüzünde kaldıkça tek bir kor
Kor demek, değil fakirin evinde ocak
İffetli bir evde ocak tabi yanacak
Kor, kötünün içindeki gereksiz hırstır
Bu kor, çok fakir fukara ağlatır
Matem ise sessiz çığlığı fukaranın
Yükselerek doruğuna çıkar semanın
Boşanır kanlı yaşlar matemli buluttan
Ufak bir ışık yanar imkansız umuttan
Belki bugün değil ama ilerde kesin
Yağacak öyle yağmur kesecek nefesin
Tek kor kalmayacak ihtiyatla sönmemiş
Kötülüksüz dünya olmaz diye kim demiş!
İremin benzeri yaşanacak dünyada
Kötülüklere, mutsuz günlere elveda...
30.11.01
Duygu DinçKayıt Tarihi : 12.3.2005 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!