Her şiir yazan şair mi, sorusunu sorduğumuz zaman, buna olumlu bakanlarda, olumsuz bakanlarda illaki olacaktır... Her yazı yazan yazar olmadığı gibi, her şiir yazana da şair diyemeyiz. Bu gün edebiyat sitelerinde on binlerce insan kalem oynatıyor, klavye tuşluyor... Ne için yazıyorlar, nedir amaçları? Meşhur olmak mı, herkesin kendilerinden bahsetmesi mi, adı sanı duyulmamış bölgesel televizyonlarda boy göstermek mi? Hiç sanmıyorum! Bir çok insanın şiir yazıp da meşhur olmak umurunda bile değil, anladığım kadarıyla... Rahatlamak için, deşarj olmak için, hey burada ben de varım, demek için yazıyorlar...
Bir toplumsal dayanışma yeri aslında edebiyat siteleri... Kimimiz solcu, kimimiz sağcı, kimimiz orta yolcu, her ne ararsan var özetle... Benim bir fikrim, siyasi bir görüşüm vardır illaki, sizin de vardır, biliyorum. Kimselere dayatmadıktan sonra, benim gibi düşüneceksin, o konuyla alakalı yazacaksın, diye, bir sorun yok.
Şair olursunuz, olmaya, kimine göre dünyanın en zor işi ise de, öyle düşünmeyenler da var, onlara göre de çocuk oyuncağı şiir yazmak... ''Her üç kişiden dördü şairdir Türkiye'de'' demiş Aziz Nesin Usta... Ben bakıyorum kendi şiirlerime, dördüncülük garanti nasılsa diyorum Ahmet, kendi kendime, öyle avunuyorum, avutuyorum kendimi... Sizi bilmem!
Hem şair, hem de insan, hem yazar, hem de vicdanlı bir vatandaş olabiliyor muyuz? İşte budur aslolan... İstediğin kadar şiir yaz, bir kediye tekme attıysan, bir güvercine yaz sıcağında bir tas soğuk su vermediysen, bir ağacın dallarını durup dururken kırdıysan, televizyonlarda mezhebi ve meşrebi ne olursa olsun, acımasızca katledilen insanları görüp de gözlerin nemlenmiyorsa, zaman da boşa geçmiş senin için, yazma uğraşıda... Ne diyebilirim ki?
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta