İçimde bir boşluk kapadı iman
Sende ilim öğren Allaha inan
Yakın şah damarından Allah her an
Kendini bil öğren inan ey insan.
Derim “iman insanı insan eder
Karanlık çöker üstüme
Beynim bunalır.
Bu hakısızlıklar, suçlar
Ümidi alır yüreğimden.
Yalvarırım Allaha dua ve niyazla,
Çaresizim yok başka yapacak
Geldin şu fani ölümlü dünyaya,
Kaldın ortada ağlaya ağlaya,
Temiz varman lazım Hak huzuruna,
Hak hizmeti için girdin bu yola.
Düşmanların çoğaldı birden bire,
Dağ başı duman, yaktı bu sevdan
Aklımı baştan aldı, kurduğun devran
Her şeyi kendine perde etsende
Aşkını bulmama yardım etsende
Yaktı bu sevda dönmem bu yoldan.
Dönemem dönmem artık bu yoldan.
Söyle dilber söyle bana yarmısın,
Dilimde kemanmısın, sazmısın,
Yoksa bu cihanda vefasızmısın,
Devamısın dermanmısın dertmisin?
Yerinde her şey yerli yerinde,
Seni seviyorum ama,
Sevgim derinde.
Özlemim, hayallerim, planlarım,
Saygım ayrı,
Bütün duygularımın
Al gülün üstünde damla olsaydın,
Bülbülün dilinde türkü olsaydın,
Gönlümün içinde bir kuytu sır,
Bütün aşıklara emsal olsaydın.
Yarama sürdüğüm merhem olsaydın
Dünya derdi gelip geçer,
Girme dünya dertlerine,
Herkes burdan bir gün göçer,
Girme dünya dertlerine.
Dünyanın hali pek yaman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!