Vah gönül, eyvah gönül, haline günah gönül,
Düşersen naçar derde, deme bir gün ah gönül,
Yare meylettin diye kapı kapı dolandın,
Sana kurulmuş tuzak, bulmadın felah gönül.
Can gönül, canan gönül, derdine yanan gönül
Dicle’den yol bulup Fırat suyuna
Aktı gözyaşların kimseler silmez.
Zehir sundular içip geldin oyuna
Neler çektiğini kimseler bilmez.
Ne şair anlar seni, ne yazarlar,
Bu ne güzellik ya Rabb! İnsan böyle mi olur?
Narına düşürdü beni, bu yangına değmez mi?
Gözlerinin gamzesi, ne afetmiş Allahım,
Kirpiğiyle okladı kalbi, bu ölüme değmez mi?
Gafil olup kem söz etme,
Biz aleme şan vereniz.
Bozduk diye küsüp gitme
Biz aleme şan vereniz.
Ne edersen kendinedir.
Al benden aşkı zor oldu taşımak
Sineme yüktür bu, bıktım Allahım!
Layık değilim ben temizle ak, pak
Büsbütün kalpleri yıktım Allahım!
Anamdan emdiğim sütü burnumdan,
Macerası söylensin dillere destan olsun.
Aşıklar sevdasına düşüp de mestan olsun.
Bin yıl geçse üstünden aşkı bakidir onun
Lale, sümbül bir yerde gül-i gülistan olsun.
Çekiç salladım mermerden çıkan her seste
Yankılanır nağmeler dillerde beste beste
Müstecab olurken taşlar duygularıma
Hüzün yaklaşır ötelerden aheste aheste
Herkese hayat sunardın Hazret-i İsa gibi
Gönlüme ölümü tattırdın her nefeste
İstemem gayrı verme ne yar, ne ağyar
Yeter bilirim bana cehennemde nar
Bu can bedene yük oldu taşımak zor
Lütfedip ölümü, artık alsan diyorum.
19.08.2007
Gül alırım gül satarım;
Budur benim işim kârım
Gül içindir ah u zârım,
Böyle imiş alın yazım
Gül ekerim, gül biçerim;
Ferzanelik onda kalsın piyadeyim piyade
Akıl, fikir onun olsun divaneyim divane
Gönül köşküm harab oldu yine de şükür
Bünyad olmak lazım değil viraneyim virane
Aşk elinden dertler sardı tüm ahvalimi
Şadımanlık istemez gamhaneyim gamhane
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!