İsmini yazasım gelmiyor artık,kağıtlara
sesini de özlemiyorum
ve resimlerini yan yana koyarken ben
birşeyler hissetmeyi umut ediyorum.
Kalbimde üşümekte olan bir şarkının akorları,
dilim ise ayrılığın sözlerini söylüyor
Gittin...
Döndüğümde iki mum yanıyordu odamda
lüzumsuz bir aşk şarkısı söylüyordu birisi
bilerek açık bırakılan bir telefona...
İnce ve uzun saç telin duruyordu küllükte
içtiğin sigaraların izmaritleriyle yan yana
Bilmediğin birşey var sevgilim
ya da bilincinin bilirinde
yaşayıp da söyleyemediğin...
Yağmur yağınca kokar toprak
kuruyken farkedemeyiz
Seni o kadar çok seviyorum ki
bunu sana her söylediğimde
birşeyler eksikmiş gibi geliyor bana.
Sözcükler ya da sesler taşıyamıyor
içimdeki sana dair anlamları...
'Seni seviyorum' diyorum
Kalbim durdu,atmıyor şu sıralar
uzak tutuyor aşk kendini benden
uzak ve anlamsız tüm benzetilenler...
Bulutlar hayallere kapanmış,
şimdi sekilsiz dumanlar gibi...
Henüz söylemedim sana
zaman durduğunda belki
ya da düştüğümüz an beraber
haritaların dışarısına...
İklim gibi sarardın bedenimi
yağmur gibi yağardın
Öyle uzak kokuyor ki bosluğun
eksildikçe sen,siliniyor hafızam,
berraklığının yerini alıyor loşluğun!
Avuçlarımda buram bir su buharı
yokluğunda ellerimi ısıtıyor,
dumanı dokunmandan yoksun,
Yalnız bir gelincik gibisin
kankırmızı açıveren
üstündeki bu elbise
ne kadar gizler ki seni?
Yaprakların savrulsa
çırılçıplak bir tohumsun.
Ne zaman rüzgar esse
dünyada yalnız kalmış
bir kum tanesi sığınır gözüme!
Ne zaman ateş yaksam
dumanı yine gözümdedir
rüzgarın azizliğine...
Hayranım o toprağına taşına,
dağına,gölüne,karına...
Hayranım o yüzyıllar boyu
kar altında kalmış Van'ıma
herşeyime,canıma...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!