Şair Değilim Ben, Yeltenemem Okadarına

Ben duygularımı sererim kağıda usulca.
Şair değilim ben, yeltenemem o kadarına
Dört mevsim aşk yaşamaktır derdim,
Dört mevsim, sevdadan hasat almaktır.
Sevgin olgunlaştırır duygularımın meyvesini.

Ben duygularımı ekerim kıraç topraklara
Şair değilim ben yeltenemem o kadarına
Yağmurlu saçlarına dolanır kır çiçeklerim.
Adına demet demet türkü yazmaktır hayalim.
Dudakların ışık tutar uykusuz gecelerime.

Ben duygularımı anlatırım sana coşkuyla
Şair değilim ben yeltenemem o kadarına
Gücünü gülüşünden alır ince kalemim
Sevdan kanatlandırır göçmen yüreğimi.
İnan ki sevişmek uçurur bizi gökyüzüne.

Ben duygularımı sererim selvi dalına
Şair değilim ben yeltenemem o kadarına
Niyetim gölge olmaktır sana,Temmuz sıcağında
İsterim ki düşlerin rehber olsun umutlu geleceğime.
Terli ellerin güç versin bu yorgun adımlarıma.

Ben aşkımı işlerim, kalbinin tam orta yerine,
Şair değilim ben, yeltenemem o kadarına
Niyetim anlam katmaktır, şu monoton yaşama
Misafir ettiğin gün, gönlünün sarayına,
Dedin ki; her şeyi bırakalım, zamanın akışına.

(29-07-2003/Ankara)