Sahtekâr Şiir Şiiri - Miray Seyyar

saat beş buçuk
bir adam hızlı hızlı baston vuruyor
iki kuş hareretli gölgelerini kafama düşürdü
sanki sevişiyorlar
bir bakışta ikimizi hatırladım
baykuşların sesi
aynanın yansıması
uyumam ve uyanmam ve yine uyanmam
başucumdaki eskimiş roman
yabancıların pencerelerine yansıyan sen
kartonlarla kaplı pencereler
uyanan ben uyanmayan sen
gören ben göremeyen sen
gözlerini açacağım
gözlerim açılacak
günlerdir arkandayım
ellerin soluklarında seni buluyorum
el olmuş ellerinin sıcaklığını arıyorum
oturmayan vidasın hayatımda
sen olunca şeyler çok sağlam
çok yerinde sanki
durup dururken mesela bir kitap okurken
mesela su içerken
mesela sadece bakarken etrafa
sesin kulaklarıma çalınıyor
akşamlar
geceler
erken sabahlar
ne kadar ağlamaklı sen yokken
birdenbire çıkıp gelsen
azgın su olacağım vadinden akacağım
ince ince
-ruhun gibi aklın gibi-
süzülüp gelsen
şeytan misali aklıma girsen
yalnızlığım bencillik oluyor sen yokken
özlüyorum
her tonunu ayrı özlüyorum
ağzından dökülen her hecenin şiirleşmesini izliyorum
sen kendini bilmiyorsun
sen kendini görmüyorsun
her şairin her şiirinde duraksamasın sen
bilmediğim yanımsın
keşfedilecek ne çok şey var ürkek ruhunda
kalbin elimde atsın istiyorum
çiçek kadar ince elmas kadar keskin
ben seni görüyorum
soluduğun hava olmak istiyorum
ne çabuk siliyor bu hafıza beterlikleri
koşar gibi kaçar gibi
sadece gecen geliyor aklıma
sadece adın geliyor aklıma
sadece vakur gözlerin geliyor aklıma
aklımı reddediyorum
seni sevmeyi senden çok seviyorum