Gel de gözlerimin kurusun yaşı
Sevgi saygı olsun her şeyin başı
Hayatımın yalnız tek arkadaşı
Gel ömür bitiyor be iki gözüm.
Gel de bir bademin içi olalım
Bir meleğe gönül verdim bağlandım
Hem yürekten hem ciğerden dağlandım
Şiir oldum dizelerde ağlandım
Sevdalar yetmedi büyük aşkıma.
Kara gözlerinde kayboldum gitti
Kaprislerimden bıktı
Kıskançlıklarım sıktı
Güneşim beni yaktı
Şimdi yalnız bıraktı.
Bir solukluk nefestim
Saat gecenin yarısı,bir sigara yakıyorum
Oturdum Kordon’da,denize bakıyorum
Gezinti yolunda yürüyenler,çoktan terkettiler
Elele sevgililer,kolkola evliler çekip gittiler.
Dolunay denizin üzerinde asılmış duruyor
Duygu dizelere yürekten akar
Sevda iliklere sirayet etmiş
Bana yeter artık yazma diyorsun
Kaleme neşter vuramıyorum.
Beynimi ilhak etmiş hasretin
Çetin kış şatlarının hüküm sürdüğü bir gece
Sert kuzey rüzgarları tipi yaparken zalimce
Tezekli saç sobanın ısıttığı derme çatma dizmece
Toprak damlı bir evde beni dünyaya getirdin ya;
Bende çetin adam oldum ha anne çok sert
Bu mezarda ölü yok dostlar
Bu mezara;
Büyük aşkımı,deli sevdamı gömdüm
Umutlarımı,hayallerimi,rüyalarımı gömdüm
Hasretimi,özlemimi,uykusuz gecelerimi gömdüm.
Kadına değer vermek töremizden
Kırdıysak çok özür dileriz sizden
Daha naziksiniz elbette bizden
Gözümüzün nuru kadınlarımız.
Bizler siz olmadan kesin yarımız
Hacıoğlu,Keremköy,Ulubeyler
Burayı görmeniz gerekir beyler
Gönül dostlarıma selamım söyler
Harika insanlar diyarı Gömeç.
Altı yıl bu güzel yerde çalıştım
Deli sevdalara verdin kendini
Esir aldın bedenimi beynimi
Sevdan için sürükledin hep beni
Ah yüreğim seni neyleyim.
Mutluluk aramak senin neyine
seni çok özledim