Şahlanış Destanı Şiiri - Fatih Kocatepe

ŞAHLANIŞ DESTANI

Atam Oğuz Han’dan destur üzere
Göğe kılıç çaldı yirmi dört boyum
Yaydan çıkan okun düştüğü yere
Kuruldu otağım serpildi toyum

Devlerin çağına gürz değdirildi
Otağ kapısında baş eğdirildi
Dağlar paralandı gök ağdırıldı
Destanlar içinde soylandı soyum

Ordular aparan izin üstüne
Tanrı emri başın gözün üstüne
Yeminin üstüne sözün üstüne
Sekiz yön arandı kısmetim payım

Güneşin doğduğu yerden atlanıp
Battığı yöne dek hep kanatlanıp
Büyüyüp çoğalıp ona katlanıp
Baç alıp yurt tutan delidir huyum

Toplanan obalar orduyu kursun
Savaş davulları kösleri vursun
Hele bir ayranım kabara dursun
Orhun’dan Tuna’ya birleşir suyum

Er meydanlarında görülen benim
Çelik bir ağ gibi örülen benim
Kendi küllerinden dirilen benim
Adıma Türk derler değişmem buyum

Toprağın bağrına inse topuklar
Meydanın yıllanmış pasını paklar
Bir nevruz gününde şöleni yoklar
Kopuzum kavalım bağlamam neyim

Çifte su salınmış pusat yerinde
Kavi zırhlar döşte tolga serinde
Verilirse buyruk günün birinde
Rüzgarla yarışır aygırım tayım

Gök atlas kaftanlar meşin kolçaklar
Bükülmez kalkanlar kayından oklar
Temrenli kargılar zırhları yoklar
Karadan denize gerilir yayım

Hürriyet meyinden içip kanmalı
Körükler boşalıp dağlar yanmalı
Bütün Türk yurtları azatlanmalı
O an görsün acun kaç imiş sayım

Be hey ata yurdum yinede hey hey
Parçalanmaz budun olmaz böyle şey
Kaldırsa sancağı gökyüzlü bir bey
Bil ki ardındayım söz ardındayım

Fatih KOCATEPE(SORGUN)