Benim halkım doğruları
Bilene dek yazacağım
Defterinden eğrileri
Silene dek yazacağım.
Bir gün kol kola veririz
Bir destan vardır yemekler için,
yiyen dostlarıma afiyet olsun.
Gelin konuklar sofralar için,
evimiz barkımız bereket dolsun.
Kesme Çorbası'yla sözü açalım.
Anamdan doğup ta geldim cihana
Korkarım yutacak yer beni beni
Bir bela ki zuhur etme insana,
Düşünse fırsında yer beni beni
Daima yüzünü tut Yaradan’a
Adam dersin, sen de görsen
Mal mal bakar, selam versen
Aynı söyler, kime sorsan
Yine eşek, yine eşek
Yaşı geçse, yetmiş olsa
Yokluğunun farkedilmediği
Varlığına değer verilmediği
Başkalarının senden daha çok önemsendiğini
Yüzünün gülmediği yerleri
Ve insanları sahiplenme sakın
Bizlik Olsun
Hüznüm arşı geçti bitmez kederim
Yokuşlarım düzlük olsun Sultanım
Yüceden yüceye niyaz ederim
Kader artık bizlik olsun Sultanım
Yokuşlarım düzlük olsun Sultanım
Rahatlığı olmayan huzuru olmayan
Yol insanı terbiye eder
Sözü uzun eyitmenin alemi yok
Olacak olduğu gibi kalsın da dememeli insan
Bana ne yazdan,bahardan
Bana ne borandan,kardan
Aşağıdan,yukarıdan
Yolun sonu görünüyor.
Işte herşey kocaman bir HİÇ...
Ne yaparsak yapalım,hepimiz için yolun sonu görünüyor.
Ben yoluma bakıyorum
Kimse ile yarış halinde değilim
Lütfen bunu aklınızdan çıkarmayın,derim
Ben bu yola yalnız başıma yürüyorum
Arada dostlarla hasbihal ediyorum
Yeri geldiğinde akıl bile danışıyordum
Üzülme" der Hz. Mevlana ve devam eder;
"Bir yandan korku, bir yandan ümidin varsa iki kanatlı olursun, Tek kanatla uçulmaz zaten.
Sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil, Kilimin tozunu almaktır.
Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?
Taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük olamaz. Yüzük olmayı dileyen taş,ezilmeyi yontulmayı göze almalıdır."
İnsanda güzel olan yüzdür, yüzde güzel olan gözdür ama insanı insan yapan ağızdan çıkan sözdür...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!