İçine kapanırsan acır için
Yaralanır bedenin,dökülür saçların
Daralmışlıktan hissedemezken nefesini
Bir buruk sandalye oturur yanına
Verirsin nefesini deniz kıyısında
Açılır prangaların
Dolar mapushanesende günlerin biraz
Anıların dolar birden aklına
Rujundan kalan bir ize
Belki de sakallarından kalan tel parçalarındaki hisler
Nedenini sorgularsın
Sorgularsın
Sorgulanırsan bir gün farkedersin
Dalgaların neden kıyıya vurduğunu...
Kayıt Tarihi : 14.7.2022 05:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir buruk aşkın dinlenişi ve dinginliğin denizine atılan taşların sekmesi...
![Emir El](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/14/sahilde-2-sandalye.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)