İçimden eksilenlerin yerine gelen boş anıları sevmiyorum aslında ama körü körüne de bağlanıyorum. Unutulan pek çok şeyi hatırlatıyor bana bu yeni haller.
En başta, özlemek taklıyor gözüme. Ne zamandır özlemediğimi düşünüyorum.
Zor muş biliyor musun sevgili? Olmayanı ya da isim koyamadığını özlememek. Yalnızlığa alışmak da zormuş, sevmeyi unutmak da.
Sana sevgili diyorum, çünkü yoksun. Olsan bir isim koyardım sana. Unutulmuş olsan, mazi derdim kısaca.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
İlginç kurgusuyla, etkili anlatımıyla çok hoş bir şiirdi.
farklı bir irdeleme hoş bir anlatım .aslında özlem ta yüreğinin derinliklerinden sızmış şiire.
ah o özlemek,yüreğin sıkışır mengeneye kaçıp kurtulamaz kanar avuçların,amadedir bir lutuf etse yürek vuslata beş adım varken
sevgiler funda'm
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta