Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

Deterjanını sevdiğimin dünyası
Tabakları, camları tertemiz
Canları oksitli dünya

Gübrelerin, hormonların da güzel
Canlardan kesip

Biter gider bu dünyanın devranı,
Ölümdür, gelince siler, süpürür.
Sessiz bir sırayla, dostu, düşmanı,
Alır başka bir aleme götürür.

Yar nice gül yüzler soldu, nice taç taht harap oldu,
Nicesin son demde güldü, nicesin saçını yoldu,
Dönme dolap yukarıdan döndü geldi aşağıya,
Kimisinde renk kalmadı, kimileri devlet buldu.

14.10.2013

Herkesin dünya görüşü farklıdır.
Kimine meyhane görünür dünya.
İçip kafasını dumanlayınca,
Sarsak adımlarla, yürütür dünya.
*
Dünyayı bir pazar yeri gören çok.

Bir gece vakti,
Uzak,
Kuytu bir ormandayım.
Karanlıktayım.
Her taraftan,
Tanımadığım hayvan sesleri geliyor.

Erkek milleti değil miyiz?
Düşlerini kurar,
Peşlerine düşeriz
Nataşa'ların.

Tıpkı onların

Siz,
Ey Akdeniz'in, Ege'nin, Marmara'nın, Karadeniz'in
Bütün güzel kumsalları,
Plajları,
Ey yüzmeye gelenleri kucaklamaya hazır
Tertemiz, masmavi suları,

Dünya bir okuldur, bizler öğrenci,
Yaşımız, ırkımız önemli değil.
Öğreten, öğrenen, yaşlısı genci,
Dost, hiçbir farkımız önemli değil.
*
İlham veren, ilham alan bizleriz.

Şöyle bir göz gezdirdim de,
Bu köy, bizim köyden farksız.
Her ne varsa göz önünde,
Bu köy, bizim köyden farksız.
*
Güçlüsü muhtar oluyor,

Bu güneşin önüne geçenler, duranlar kim?
Güneş yok, gün de yalan deyip uyduranlar kim?
Zaten yarım akılla yol arayan insanı,
Binbir yalan, efsane; yorup kandıranlar kim?

14.10.2013