Sahanlıkta Şiiri - Özer Turan

yüzünü saklıyor ben giderken
acemice utanıyor kent başları
kokona bir kadının
ölü balıklar yüzüyor göğsünde
göğsünde eskil duyarlıklar

sözlerini yüreğine banıp banıp konuşuyor
sevda vurgunu yorgun karınca
kendi içine aktıkça çoğalıyor yüreğim
papaz efendi
bir öpücüğün günahını soruyor en çok
vivaldi dinliyorum ellerim üşüyor

bir çocuğun mışıl mışıl uykularından geçiyorum
patiska örtülerde büyüyor düşler
ellerim ayaklarım yarabere avuçlarım
nefesim karadeniz kokuyor bileklerim sızlarken

ve bas bas bağırıyor gelene geçene
fırtınaya yakalanmış cırcır böceği
ne zamandı
bilemiyorum
bir ceylanı yüreğinden
öpmüştüm