Bir kalaycı bilirim
İt ulumalarına adı yazılmıştı
Kalbini bırakmıştı sokağa
Kan emiciler kana kana içsin diye
Ne çok severdi
Okulları açan
Yurda neşe saçan
İlk adımda okula koşan
Benim canım öğretmenim
Doldurdum hüzünlü yalnızlıkları
Akşamın torbasına
Gözlerimi boyadım ısırganlara,papatyalara
Hüseynik’ten,Örtmek’ten,Dereboğazı’ndan
Çıktım Harput kalesine
Yarin gözlerinden
Bir damla ateş
Kuruyun yavşanlar
Arasına düştü
Yüreğimin sonbaharında
Oksijeni kökünde söktüler
Dalında tutup savurdular
Oksitlenmiş taşları üstüne koydular
Dünyanın elvan düzeni bozuldu
Kök sarmaşıklar gibi
İçime doğru sardım seni
Şiirlerime nefes oldun
Gülücüklerin kalbimin adresi
Ellerinde genç kederler
Çatladı yüreği ağustos böceğinin
Yılan su verdi karıncaya
Uykular derin güneş serin
Gökyüzü serinliğinde
Kuşlar sevdalıdır uçmaya
Güvercinler bilmez
Sensiz kaldığım nice günlerde
Gözlerin geçer aklımdan
Gözlerin çoğaltır hüzün şarkılarını
Kirpiklerin sazımın teli gibi dokunur kalbime
Sensiz kaldığım nice günlerde
Gözlerin geçer aklımdan
Gözlerin çoğaltır hüzün şarkılarını
Kirpiklerin sazımın teli gibi dokunur kalbime
Mavi gözlü bir devi
Sığdırdım ufacık yüreğime
Gözlerime konuk oldu
Dünyam maviye boyandı
Her akşam güneşinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!