Safure Kalafat Şiirleri - Şair Safure K ...

Vapurlar kalkar Üsküdar’dan, Sirkeci’ye yol alır
Mavi yolculuğa kanat çırpar martılar
Yedi Tepelerin ardından gülümser güneş
Hiçbir Şehre benzemez güzelliğin
Gül Kokulu İstanbul…

Ayrılığın kederindeyim
Yalnızlığın içindeyim
Suskun günlerdeyim
Ümitsiz düşlerdeyim

Kader vurdu savruldum

Aşka şahit tepeler var
Aktır yüzü yağınca kar
Aç kolların hasretle sar
Yürekleri yak Üsküdar…

Deniz kokar sokakları

Seninle güz mevsiminde tanışmıştım
Yağmurlu bir İstanbul sabahında
Sirkeci gârında, gözlerim kayboldu gözlerinde
Gönlümü kaptırdım sana sevdânla yandı bu yürek!

İçimdeki umutlarım seninle çoştu

Seni sevdiğim zaman bu Şehirde
Mevsim sonbahardı
Rüzgâr öpüyordu kaldırım taşlarını
Hayâlinle süsledim yarınlarımı…

El ele yürüdük Bebek Koyunda

Bir gece de yabancı oldun bana
Gözyaşlarım son kez aktı sana
Katıldık ayrılanlar arasına
Yüreğim yanar yaşanmışlara…

Gecenin siyahı saatindeyim

Hayat akarken ayaklarımdan
Son defa bakıyorum yollarına
Bıraktım hayallerimi sokağına
Gidiyorum çok uzaklara…

Elimde sigaram, kalbimde acı

Uykularım bölünür en kuytu acılarla
Geceler sabahlar koynumda çırıpcıplak
Mutluluk avuçlarımdan kayar sessizce
Arzularım deli mavi çalkanır boşlukta...

Okyanus kadar derindi hayâllerim

Medeniyetlerin Anası Dünya'nın Başkenti
Bugün dolaştım Târih kokan sokaklarını
Emirgân'da demir attı gönlüm
Seyrettim güzelliğini doya doya
Canım, cananım İstanbul! ...

Ne zaman seni düşünsem
Bostanları sarar yeşiller
Acar gönlümde papatyalar
Dereler çağlar ırmak olur
Akar gözlerime...