Safure Kalafat Şiirleri - Şair Safure K ...

Bir çocuk tanıdım seneler önce
Kimsesiz yıkık avare
Sığıntı gibi yaşıyordu Şehirlerde
Yıkılmış bir hayatın parçası...

Kimseler duymuyordu sessiz çığlıklarını

Güz yaprakları sarmış Gülhâne yollarını,
Tranvaylar süpürür geceden kalanları,
Akıp gider zamansız hayat sahnesi,
Ayrılık acısı yakar sevdalı yürekleri,

Beyoğlu’nun güzelim Pera’sı,

Bir çılgınlık yapalım yâr seninle
Gidelim buralardan güneşin doğduğu şehirlere
Yelken açalım engin denizlere
Yunuslar rehberimiz olsun mavilerde...

Kuşlar gibi özgür ve hür olalım

Gemileri karadan yürüttün Hâliç”e
Şahı havan topları atıldı pare pare
Konstantin selam durdu kutlu zafere
Orta Çağ yıkıldı, Fetih yazıldı şehre…

Üstü dar tepeleri var
Gelinlik giyer yağınca kar
Al kollarına hasretle sar
Bir başka güzeldir Üsküdar…

Deniz kokar sokakları

Biz denizleri sevdik
Mavi esen rüzgârları
Kanat çırpan martıları
Sahile vuran dalgaları

Biz gökyüzünü sevdik

Sessiz çığlıklar yükselir
yurdumun üstüne
sağır kalır insanlar
Araf da çocuklar

Gelincik tarlası bağlar

Ayrılığın koluna girdim gidiyorum sessizce
Arkamdan bakma dönemen asla geriye
Yanıyorum boşa gecen senelerime
Farzet yaşanmadı yaşanmışlar…

Tut ki; Beni tanımadın tanışmadık sevmedik

2oo1 yılının Eylül ayının bir gününde arabamla Istanbul’un Beykoz ilçesine akraba ziyaretine gittim.
Akraba ziyaretinden 15.oo sularında evime dönerken arabama iki damacana su doldurup yola koyuldum.
Paşabahçe civarında bir anda çok bildiğim yolu şaşırıp yanlış yola saptım.Anladığımda da çok geç olmuştu.
Yolu takip edip giriş çıkış bağlantı yolları aradım ama nâfile dağın içinde kalmıştım.Kuş uçmaz kervân geçmez bir yerde buldum kendimi.Arabayı durdurup düşünmeye başladım dua etmekten başka çarem yoktu.
Tekrar yola koyuldum biraz ilerledikten sonra karşıma beyaz büyük Namaz başörtülü, şalvarlı bir teyze çıktı.Israrla ellerini kaldırıp durmam için işaret veriyordu.

Yağmurlu bir eylül akşamında
Düştün aklıma
Resmini çizdim buğulu camlara
Islak ıslak baktın bana…