Sen akademileşmiş bir acı...
İlerlemiş bir hastalık...
Korkulan haberler gibisin.
Zihnimin orta yerinde mutluluk korkuluğu,
Rüyama, hayalime ne gelir ne gidersin...
Cebinde varsa
Gönlünde zengindir
Tipinde yerindedir...
Bu âlem buna göre kurulmuş
Garibe kim can-ı gönülden vurulmuş?
Ellerimiz güneşi tuttuğu zaman
Okul bahçelerinde sevdiğimiz
Kara önlüklerimiz gibiyken sevdalarımız
Henüz kirlenmemişken ellerimiz
Günah bu kadar ağır değilken
Koşarken sırtımızdaki yüksüzlüğümüzle
Bilinmeyen paslar kaldı ruhumda
Gönlüm sokak sokak bilir aslında
İnce uzun bir pelerin gibi yayılan
Gecenin iki yakasına tutunmuş askıda...
Korkudan aklım çıkacak
Ellerimle tuttuğum her yer soba sıcağı
Seksen sekizin Ocağı
Karbondioksitli bir göğün altında
Bütün madencileri seveceğime and içerken ıngalarım
Çernobil faciası
Daha adam gibi çay içiremezken millete
İçimde senler sıklaştıkça saçlarım seyrekleşti,
İşte sevda denen o şey benden de böyle geçti.
2009
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!