Garip bir oyundu belkide
Yürüdükçe çelme takılan
Sevgi doluydu eskide
Aşkın isimleriyle anılan
Rüzgar hissetsem yüzümde
Son baharda soğuk bir akşam
Nerde şimdi o ilk ihtişam
Omuzlarımda uyuyup kalsan
Saygımız bitti kalmadı bir lisan
Şimdi düşteki şehirler başka
Kışı ısıtamadık, düşen taneleri üzdük
Yazın soğuduk, gurur kibirden düştük
On beş seneden sonra gereksiz sürtüştük
Samanyolunun izlendiği ıssız gökyüzüydük
Sorma beni nerede nasıl diye
Sen, günümün maviliği
Sen, dünümün saf temizliği
Sen, odamın ay ışığı
Sen, yarınımın gün batımı
En derinlerimde, kalp atışımda
Şimdi sanki bir dalga
Ufuk arasında
Aradaki mesafeler
İki dudak arasında
Sahtelerde gizlenmiş
Birden değil yavaş yavaş, soldu gitti nesneler
Dilden değil savaş savaş, koydu gitti bestede
Boğulmaktan yoruldum, kurtarılmıyor ümitlerim
Gamzelerinde kaybolmuştum, boşa işte heveslerim
Olması gereken, yıllar önce bitmesiydi
Aynı kalmadın, bozuk plağın bestesiydin
Günahın son kez dürttü beni
Ay ışığı son kez öptü demin
Yakamoz çağırdı da gitmedim
Dalgalar seslendi adını demin
Yürüdüğün orman hışırtı doldu
Hani en huzur dolu yoldu bu
Biliyorum
Bayılırsın zamanlı zamansız isteklere
Hadi hayalım, gidelim, gezelim demeye
Biliyorum
Bayılırsın benimle zaman geçirmeye
Bir yol var gidilmedik
Bir düş var görülmedik
Bir rüzgar var yaşanmadık
İşte öyle bir yarımlık
İş işten geçeli çok oldu
Hem sen, hem senden sonrası hiç oldu
Sevip büyüttüğüm aşk sayende piç oldu
Can kırıklarında yürüttün, her yer kan doldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!