Sadiye Ayhan Şiirleri - Şair Sadiye Ayhan

Hayatım doluyor inan yanında
Baharda açan çiçekleri görür gibiyim
Bahtımın yazısını alnında gördüm
Dünyama yeniden gelmiş bigiyim.

Saklar,salkım söğütler uyur sahilde,
Beyaz kuğular dolaşır suda her akşam
Akseden gölgeleri durulurmuş gölde
Birleşir,titreşirler,gülümserler akşam!

Ay çıkınca kayığı göle salalım;

Senden sonra hiç dinmeyen
Bir sızı kaldı yüreğimde
Kelimelerin kifayetsiz
Hekimlerin bile aciz kaldığı
Kısaca sözün bittiği yerdeyim

Ölümün kıyısındayım birazdan kapanır gözlerim
Sizin olsun yalan dünya ben vazgeçtim
Ben bu dünyada kaybettim
Artık gücüm yok pes ettim

Her sabah senle başlıyorum güne

Gözlerimi kapatıp bir daha
Açmamak istiyorum
Öyle kırgınım öyle küskünümki
Gülümsemek bile ağır gelirken bana
Nasıl tutunurum hayata

Aşkın ateşi sarmış bu bedeni
Kim anlar ki senden başka beni
Sendedir bu yaramın merhemi
Yalvarırım nefsimle baş başa bırakma beni...

İçimdeki yangından haberdarmısınız
Ölesiye özlediğimi bilen varmı
Yüreğimdeki büyük yarayı
Gözümden akan yaşları

Ya tutsağı ol vicdanımda sızıların
Daha çok kıvranırsın
Aldığın ahlar senden biraz zor çıkar
Senin üzerinde çok hakkı var
Bu masum yüreğimin

Kaybettiklerimizin, önümüzden
Uçup giden yılların
Bir daha geri gelmediğini
Şu fani dünyada
Turunu tamamlayıp geriye dönen
Feleğin o eski yılını her nedense

Bu kadar dargınlık küskünlük yeter
Benden kaçman ölümden beter
Sensiz geçen her anım dert,keder
Ne olur sevdiğim gel kaçma benden