Sadiye Ayhan Şiirleri - Şair Sadiye Ayhan

Anla halimden yaşamıyorum gülüm ben
Anla halimden tutamıyorum ellerinden
Bir an olsun gitmiyorsun gözümün önünden
Anla beni bitmiyor sensiz
Ne uzun geceler ne gündüzler

Üzerime bir avuç toprak atın
Bahanem yok ki burada kalmaya
Yoruldum,tükendim artık anlayın
Bedenim dayanmıyor
Umarsız yaşamaya

Sen benim imkansızımsın
Yüreğimde yegane sakladığımsın
Herkesten farklısın
Kimsenin bilmediği,görmediği yalnızlığımsın

Rüzgar estiği zaman dinle
Belki benden selam getirir
Küçük bir kuş görürsen konuş
Belki benden sana haber getirir

Aşk çaresiz bir derdin içinde kaybolmak mı
Kaybolduğunu sandığın çaresizliğin içinde
Bir çare bulmak mı
Yoksa bu yarayı sarmaya çalışmak mı

Aşkın altında tenim

Hayalin mi yoksa senmisin gelen?
Boşa harcadığımız zaman mı?
Yaşamdan harcayıp geriye kalan
Yeni açmış gonca gül ken
Hayatın baharında açmadan solan mı?
Artık yüreğimde ki yaralar kabuk bağladı

Senin adını anan ne acı görür ne tasa
Zorda darda kalınca sarıl kur'ana
Beş vakit namaz koymaz yolda
Güneşimiz sensin nur Muhammed Mustafa

Her gün defalarca dua etmek
Rüyalarıma gelsin hasret gidereyim diye beklemek
İsmi anıldığında burnunun direği sızlamak
Yüreğinize yüzlerce tırnağın aynı anda saplanmasıdır
Özlemek....

Yıllarca beklemek nedir bilirmisin
Özlemle hasretle beklemek nedir
Dalıp dalıp gitmek çok uzaklara
Bu sözler ne kadar boş anlamayana

ANACIĞIM

—Anneme ve bütün annelere—

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Kaç geceler bana ninni söylerdi,