Sadık Yılmaz Şiirleri - Şair Sadık Yılmaz

Gönlüm değil, halim belki fakir
Huzur olsun az da olsa, Aş ta yanar
Zengin olup hayat olacaksa zehir
Hey hat işte o zaman, Baş ta yanar

Geçmez bir ömür ah ile vah ile

Ruhun ruhuma uyumludur hep genin
Yalnız bana ait emanet bedenin
Gönül tahtım bilesin yalnızca senin
Yanımda olmasan da kalbimdesin

İsmini cımbızla alır ayıklarım

Ayrılık hançer olmuş, varsın yürek yarılsın
Teselliye kalkışma, hoş sözlere kanamam
Hakkımı helal etmem, ister kızsın darılsın
Ağzımla kuş tutsam da, ben ona Yaranamam

Seni görünce kaybettim yönümü
Gözlerim görmez oldu önümü
Şu garip, kırık, yaralı gönlümü
Söylesene Kırmadın mı? Yârim

Seninle dolu hoş uykularımı

İnsan neden tamahkâr, razı olanı göster
Doğumdan ölüme dek, yaşarız aşamalı
Nimetlere şükretmez, daha fazlayı ister
Yoksulların halini, görerek YAŞAMALI

Beşikteki bebeklere kurşun sıkan kansızlar
Bayrağa, vatana ihanet eden vatansızlar
Mukaddes kitaba hakaret eden imansızlar

Adam değilsiniz toplansanız bile hepiniz
Toprak kabul etmez, yok sizin yatacak yeriniz

Oysaki ne günlerimiz vardı beraber
Durup dururken söylesene neden gittin
Senden ne bir selam gelir bana ne haber
Söylesene dönmemeye yemin mi ettin

Utandım şiir yazıp şarkı yakamadım

Yapraklar dökülürken takvimden
Çaresizlik içinde yıllara yenildim
Her adımda çaldı benim vaktimden
Çaresizlik içinde yollara yenildim

Hayat süründürdü beni ama yıkmadı

Yüksek sesle bağırıp çağırır, şımarır
Biraz uslu ol dersen o hemen darılır
Her halleri farklıdır zekâ fışkırır
Akıllı bence bu yeni nesil çocuklar

Onları küçük görmek çok yanlış bir teşhis

Üç aşağı beş yukarı aynı hep denkler
Kıyafetlerse o biçim rengârenkler
Ne de olsa gençtir tartışılmaz ki zevkler
Darlanmaz bu Yeni nesil erkekler

Delikanlılığın kitabını yazmış sorsan